Saab is gisteren failliet verklaard. En dus steekt het meest lelijke, stekelige en onaangename kantje van ‘Den Hollandschen Geest’ grijzend zijn kop op. Als het Muller was gelukt, was het mazzel geweest. Nu het is mislukt, roepen we om het hardst: “Hij had het kunnen weten”, “Overmoed”, “Loser”. Ik weet niet hoe u er over denkt, maar als ik dergelijke commentaren lees, voel ik altijd de neiging om te emigreren.
Saab gaat me aan het hart. Het is naast Alfa het enige automerk waar ik oprecht warme gevoelens bij krijg. Ik heb Mullers avontuur in Zweden dan ook met meer dan gemiddelde belangstelling gevolgd. Maar niet alleen daarom. Ik heb Muller een paar keer ontmoet. De laatste keer was vrij recent. Ik liep ‘m tegen het lijf in een hotel waar hij had overnacht en ik een training gaf. Hij zag er dodelijk vermoeid uit. Gesloopt. En zeker 10 kilo lichter. Ongetwijfeld vanwege Saab maar ook door droevige familie-omstandigheden.
Hij had het zwaar, gaf hij toe. Maar hij geloofde er nog steeds in.
Dat laatste verbaasde me niets. Ik heb Muller een paar jaar geleden geïnterviewd. Ik had een half uurtje. Uiteindelijk hebben we bijna 2 uur zitten praten over ondernemen, falen, proberen, vol houden, wakker liggen en succes maar ook over wat dat voor gevolgen heeft: jaloezie, tegenwerking, afgunst en alles wat ons Nederlanders zo ‘uniek’ maakt zodra iemand met zijn kop boven het maaiveld komt.
Muller heeft het allemaal eerder meegemaakt. Met Spyker. Met Saab krijgt hij nu opnieuw de volle laag over zich heen. De man heeft een paar miljoen verloren, heeft zijn nek uitgestoken en twee jaar lang dag-en-nacht gewerkt. En als het niet lijkt te lukken, is er altijd wel een azijnzeiker die in de veiligheid van zijn vaste dienstverband niets beter weet te melden dan dat Muller zondebokken zoekt.
Ik interviewde Muller (denk ik) 4 jaar geleden. Het was een lang gesprek, dus ga er even voor zitten. Het is de moeite waard. De kopregel van toen heeft nog niets aan kracht ingeboet:
“Je bedrijf in de steek laten omdat een stel non-valeurs besloten heeft dat we kapot moeten? Over my dead body”
Klik hier voor het volledige interview
Over Carl Weenink
Stapte van 'sales' naar de journalistiek, werd 'ghostwriter', maakte bladen, verzeilde in de reclame, raakte verslaafd aan Direct Marketing en bundelde gaandeweg de ideale combinatie van commercie, content en marketing tot een solide fundament onder wat we 'online marketing' noemen. Meer >>"
Geef een antwoord